camelCase vs snake_case
camelCase i snake_case to dwie najpowszechniejsze konwencje nazewnictwa w programowaniu. Wybór między nimi często zależy od języka i konwencji wspólnoty, ale zrozumienie różnic pomaga podejmować świadome decyzje.
camelCase
camelCase używa małej litery pierwszej litery, z następnymi słowami kapitalizowanymi: getUserData, isValid, myVariableName. Zalety: Kompaktowy bez separatorów, naturalny dla języków opartych na C (JavaScript, Java, C#), łatwy do wpisywania (bez naciśnięć shift dla separatorów), dobry dla autouzupełniania IDE. Wady: Może być trudniejszy do odczytania dla długich nazw, pierwsza litera małymi literami nie jest natychmiast widoczna, akronimy mogą być niejasne (getHTTPResponse vs getHttpResponse). Najlepsze dla: JavaScript/TypeScript, Java, C#, Swift, języków w stylu C.
snake_case
snake_case używa małych liter z podkreśleniami: get_user_data, is_valid, my_variable_name. Zalety: Bardzo czytelny, słowa wyraźnie oddzielone, łatwo skanować dla ludzi, dobry dla długich nazw, akronimy są jasne. Wady: Dłuższy (dodatkowe znaki podkreślenia), wymaga więcej naciśnięć klawiszy, niektóre IDE/edytory podkreślenia są mniej widoczne. Najlepsze dla: Python, Ruby, Rust, SQL/databases, nazwy plików.
Która powinieneś użyć?
Podążaj za konwencjami języka: JavaScript → camelCase, Python → snake_case, SQL → snake_case, Java → camelCase. Konsekwencja ma znaczenie: Trzymaj się jednego stylu w projekcie. Mieszanie styłów powoduje zamieszanie. Dokumentuj wybory w przewodniku stylu. Kontekst: Nazwy plików → snake_case lub kebab-case, URL-e → kebab-case, Zmienne środowiskowe → SCREAMING_SNAKE_CASE, Kod → podążaj za językiem.
Wypróbuj Narzędzie
Konwerter Wielkości Liter