Konwerter Wielkości Liter FAQ

camelCase zaczyna się od małej litery (myVariableName, getUserData), podczas gdy PascalCase kapitalizuje pierwsze słowo (MyClassName, GetUserData). Używaj camelCase dla zmiennych i funkcji w większości języków, PascalCase dla klas, typów i komponentów React.

Używaj snake_case w Pythonie (standard wspólnoty), Ruby, Rust i dla kolumn bazy danych SQL. Jest również powszechny dla nazw plików w wielu projektach. snake_case jest bardzo czytelny ze względu na wyraźne oddzielanie słów podkreśleniami, czyniąc go doskonałym dla długich, opisowych nazw.

kebab-case (my-page-name) jest przyjazny dla URL-ów, ponieważ myślniki są dozwolone w URL-ach bez kodowania. Jest również łatwy do odczytania i wizualnie wyraźny. W przeciwieństwie, podkreślenia mogą być ukryte przez podkreślenie w linkach, a spacje wymagają kodowania jako %20. kebab-case stał się standardem dla slugów URL, klas CSS i ID HTML.

SCREAMING_SNAKE_CASE używa wszystkich wielkich liter z podkreśleniami (MAX_RETRIES, API_KEY, DATABASE_URL). Jest używany dla stałych w większości języków programowania i zmiennych środowiskowych. Wszystkie wielkie litery natychmiast sygnalizują, że wartość jest stałą, która nie powinna być modyfikowana.

Zmienne środowiskowe konwencjonalnie używają SCREAMING_SNAKE_CASE: DATABASE_URL, API_KEY, MAX_CONNECTIONS. To natychmiast identyfikuje je jako zmienne konfiguracji środowiskowe. Konwencja jest powszechna w systemach Unix/Linux i jest przestrzegana w większości języków programowania i frameworków.

Chociaż technicznie możliwe, mieszanie konwencji wielkości liter jest zdecydowanie odradzane. Trzymaj się jednej konwencji dla każdego kontekstu (np. camelCase dla JavaScript zmiennych, PascalCase dla komponentów React, kebab-case dla plików CSS). Konsekwencja poprawia czytelność, redukuje błędy i czyni kod łatwiejszym do utrzymania. Dokumentuj wybrane konwencje w przewodniku stylu projektu.